De dame van het consulaat weet ons te vertellen dat we eigenlijk alleen rechtstreeks naar Frankfurt kunnen vliegen met een LP (Laissez-Passer). Wij hadden zelf bedacht eventueel via Turkije of Servië, maar dat kan ze ons niet garanderen. Rechtstreeks naar Frankfurt is dus onze enige optie of we moeten blijven tot dinsdag en onze Emirates vlucht omzetten.
Het grote rekenen kan beginnen. En al snel blijkt nieuwe rechtstreekse tickets kopen goedkoper is, dan tot dinsdag hier blijven (hotelkosten, tickets omboeken e.d.)
We vertellen de consulaat dame dat we dat doen. Nogmaals vragen we of een LP voor de rechtstreekse vlucht naar Frankfurt geen probleem is. Nee geen probleem Duitsland is EU, dus dat komt goed. Het enige dat zij nu nodig heeft is een boekingsbevestiging en dan moeten we morgenmiddag terugkomen om te tekenen.
We verlaten het consulaat en gaan ergens even koffie drinken en een vlucht boeken. We besluiten niet vrijdagnacht om half 1 te vliegen, maar zaterdag om half 1 's nachts zodat we toch nog een extra dag hebben in Hong Kong en het niet helemaal weggegooid geld is.
Nu de tickets geboekt zijn en de mail naar het consulaat is, kunnen we aan onze shopdag beginnen. We gaan op zoek naar een winkelcentrum waar een broadway is (broadway is een elektronica winkel waar ze vanalles verkopen inclusief iPads).
We willen ook nog naar een teppanyaki restaurant om te lunchen vandaag.
Maar voordat we gaan lunchen willen eerst wat shoppen. Het winkelcentrum is een behoorlijk stukje lopen en gaandeweg krijgen we toch wel honger, want het is inmiddels 2 uur.
Dan toch maar lunchen voordat we gaan shoppen. Als we bij het restaurant aankomen is het kwart over 2 en is het dicht. De lunch is tot 2 uur....Balen dus.
Dan maar op zoek naar een ander restaurant in de buurt van het winkelcentrum waar we naar toe willen.
Dat we uiteindelijk niet kunnen vinden, maar we vinden wel de broadway.
Binnen worden we vriendelijk geholpen, maar de jongeman zegt niets extra's te kunnen doen als we 3 iPads kopen. Dus gaan we terug naar waar het hotelbusje stopt en gaan daar naar een Broadway. Hier krijgen we in elk geval screenprotectors.
Net op het moment dat we willen betalen enzo, krijgt Tom een verzoek van het consulaat om te bellen.
Het ergste wat er had kunnen gebeuren, gebeurd. We mogen met een LP NIET naar Duitsland vliegen.....ggggggrrrrrrr. Woede, frustratie en wanhoop vechten om voorrang. Tom blijft kalm, hoewel hij van binnen kookt, en praat rustig met de dame van het consulaat. En zegt haar; je had gezegd dat het kon, daarom heb ik deze vlucht geboekt en nu zeg je dat Den Haag het toch niet goedkeurt, maar ik heb de vlucht inmiddels geboekt en betaald. We kunnen nu niet nog een keer iets anders doen, want meer geld hebben we niet.
De dame gaat zich te buiten aan excuses en wil ons graag helpen, maar kan ook niets. Ze gaat nog weer een keer terug naar Den Haag bellen.
Ondertussen belt Tom met Cathay Pacific om te kijken of we nog kosteloos kunnen annuleren. Dat kan niet.....
Langzaam maar zeker worden we echt wanhopig, onze stress bestendigheid en die van de kinderen wordt behoorlijk op de proef gesteld.
Intussen staan ze in de winkel geduldig te wachten tot we zover zijn om te betalen.
Na een half uur worden we opnieuw gevraagd het consulaat te bellen. Eindelijk krijgen we goed nieuws. We krijgen bij hoge uitzondering een noodpaspoort (deze worden eigenlijk niet meer uitgegeven) ipv een LP en zo kunnen we toch naar Duitsland vliegen op zaterdag.
We durven nog niet te hard te juichen. We denken allemaal dat de dame van het consulaat zich zo schuldig heeft gevoeld over de gang van zaken, dat dat de reden is dat we nu toch een noodpaspoort krijgen. Ons maakt het niet uit.
Vrijdagmiddag kunnen we (als DHL geen vertraging heeft) de paspoorten ophalen.
Nu dit allemaal geregeld is, kunnen we de iPads betalen en terug naar het hotel.
Daar betrekken we onze nieuwe kamer en gaan in het restaurant iets eten.
Om 8 uur willen we de laser show in de haven gaan bekijken. We lopen een heel eind richting de stad, maar door allerlei werkzaamheden kunnen we niet aan het water komen. Dus we kunnen er niet veel van zien. Het zit ons niet mee vandaag.
Terug in het hotel pakt (O)ma haar koffer verder in en maken wij ons klaar om haar naar het vliegveld te brengen.
De rit naar het vliegveld is een soort dodenrit. De taxichauffeur slingert over de weg, kan zijn baan niet houden, geeft hortend en stotend gas en blijkt ook nog eens zijn lichten niet aan te hebben. Gelukkig komen we heelhuids aan.
Inchecken verloopt soepeltjes en we zwaaien (O)ma uit als ze achter de douane verdwijnt. Goede vlucht en we vonden het heel gezellig dat je erbij was.
Morgen onze eerste extra dag in Hong Kong.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten