We gaan om 11 uur met de taxi (toevallig dezelfde chauffeur als gisteren) naar het vliegveld.
Het vliegveld van Langkawi is zo klein dat we om half 12 al helemaal klaar zijn, boardingpassen en bagagelabels geprint, bagage afgegeven en al. We gaan maar even koffie drinken, want we vliegen pas om half 2. Tijd zat dus.
De vlucht verloopt zonder problemen en we zijn om half 3 in KL. We eten wat en gaan dan op zoek naar gate L1. Dat is nog een behoorlijk eind lopen.
Als we aankomen bij International Departures moeten we 2x door de security (je kan maar goed gecontroleerd zijn) en dan is het wachten tot we richting Hong Kong kunnen vertrekken.
We hebben bijna een uur vertraging en kunnen om half 6 eindelijk aan boord.
We hebben stoelen met extra beenruimte gekocht, zodat Tom en Tim ook nog een beetje kunnen zitten.
De extra beenruimte valt nogal tegen. En Tom en Tim zitten dus nog steeds met hun knieën tegen de stoel voor hun. Beetje jammer.
De vlucht zelf verloopt zonder noemenswaardigheden en om 10 uur landen we op Hong Kong
Nadat we de bagage opgehaald hebben besluiten we toch nog wat te eten voordat we naar het hotel gaan. Bij de McDonalds eten we allemaal wat en dan gaan we op zoek naar een taxi.
Dat is nog een hele uitdaging met 5 personen en 3 grote stukken bagage, maar het lukt toch en om kwart voor 12 zijn we in het hotel.
Hier slaat de schrik mij om het hart. Ik ben mijn tasje, met al onze paspoorten (alleen (O)ma heeft haar paspoort nog), vergeten bij de Mc (er rust echt een vloek op dit nieuwe tasje). Bij het hotel zijn ze erg behulpzaam en bellen met de lost and found op het vliegveld, maar die zijn al dicht.
Gelukkig kunnen we wel inchecken, met behulp van de foto's van onze paspoorten. Verder geven ze ons allerlei adressen, van de politie en het Nederlandse Consulaat. Vanwege het late uur moeten we dit tot morgen laten wachten.
We gaan naar onze kamers en die zijn prachtig. Twee slaapkamers, een zithoek en een keukentje. Eigen WiFi en een prachtig uitzicht op de haven.
Omdat de sleuteltjes van de kofferslotjes ook in het tasje zitten probeert Tim ze open te maken. En als een proffesionele 'lockpicker' lukt het hem met een schaartje uit (O)ma haar nagel etui.
Nu is dan toch echt tijd om te gaan slapen, morgen zien we wel verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten