Dag 13 Georgetown - Langkawi

Voordat ik over vandaag vertel, moet ik eerst nog even iets over gisteren vertellen.

Toen we bij één van de street art schilderingen aan het kijken waren, zag Tim een stoel staan. Op de stoel stond een nummer #chair37 en een beschrijving waarin stond dat de stoel verplaatst mocht worden alleen dat hij de Heratige Village van Georgetown niet mocht verlaten. 

Als je hem mee neemt en ergens neerzet dan 'moet' je een foto op instagram plaatsen met in de omschrijving, welke stoel het is (#37), waar hij staat (#straatnaam) en nog een paar andere #'s. Tim besluit de stoel mee te nemen en hem ergens anders neer te zetten.

Hij zet hem bij de "brucelee" in Queen Street, of eigenlijk hangt hij hem in een hekwerk. Later plaatst Nicky de foto's op instagram.

Dan nu vandaag. 

We reizen vandaag af naar Langkawi. Na het ontbijt pak ik de koffers opnieuw in en gaan we met de taxi naar het vliegveld. Daar aangekomen wegen we de koffers, ze zijn waarschijnlijk te zwaar. Inderdaad te zwaar, dus bij de drop-off krijgen we te horen dat we er iets uit moeten halen. Maar omdat onze koffers al weg zijn (stom van ons) moeten we iets uit de koffer van (O)ma halen en die heeft niet zoveel erin zitten. Het lukt ons toch als we de toilettas en de schoenen eruit halen is de koffer precies goed.

De toilettas kan in Tim z'n rugzak en de schoenen dragen we in een plastic tas als handbagage.

De vlucht zelf is voorbij voor we er erg in hebben. Een half uurtje vliegen. Om half 3 staan we op het vliegveld van Langkawi. Een taxi brengt ons naar ons resort.

Het is echt een prachtig resort, echt een paradijsje. We krijgen 2 kamers naast elkaar met een tussendeur, dus als we die open zetten hebben we een hele grote kamer. Er moet alleen nog wel een extra bed geregeld worden.

 

Nadat we gesetteld zijn, gaan we even langs bij de tourist information voor tips voor morgen. Een vriendelijke dame helpt ons op weg. Ze is niet van het type 'ik moet persé iets verkopen' en raadt ons dan ook aan om zelf met een taxi of een Uber naar de cable car en de sky bridge te gaan en daarna naar de Mardi fruit farm (waar je zelf je eigen fruit mag plukken). We vinden het een strak plan.

Tijd voor het strand en het zwembad. Iedereen gaat zich even omkleden en dan lekker even relaxen aan het zwembad/strand. Het is heerlijk toeven hier. Prachtig zwembad, fijn strand. Echt fantastisch. 

Als de zon onder gaat, gaan we ons opmaken om te gaan eten. Tom heeft gelezen dat Pantai Chenang erg leuk is om te gaan eten. Dus we gaan op pad, het is ongeveer 10 minuten lopen vanaf ons resort. 

En inderdaad het is een leuk straatje met heel veel eettentjes en souvenir stalletjes. Omdat we de lunch hebben overgeslagen, willen we eigenlijk zo snel mogelijk eten. We zien een chinees seafood restaurant met tanks met vissen en kreeften e.d. We overleggen even en gaan dan naar binnen.
We zijn een bezienswaardigheid, want er zitten echt alleen maar aziatische mensen binnen.

De dame legt uit wat we allemaal kunnen bestellen en hoe het werkt. In het midden van onze tafel staat een draaiplateau, dus we besluiten allemaal iets anders te bestellen en dan te delen. We bestellen wat visgerechten en wat vleesgerechten. En terwijl we op ons eten wachten vermaken we ons met het bestuderen van de andere gasten en dat is zeer fascinerend. De eetgewoonten en etiquette zijn zo anders dan de onze. Eten met open mond, roken en eten tegelijk, graaien, schuiven, noem maar op het kan allemaal.

Als ons eten komt, zijn we zeer aangenaam verrast. Het is echt heerlijk. En we komen dan ook tot de conclusie, dat alle keren dat we lokaal gegeten hebben, dat het lekkerst is. De restaurants zijn niet de gezelligste van allemaal, maar het eten is echt verrukkelijk.

 

 

Na het eten lopen we nog wat door de straat en als we terug willen naar het resort begint het te regenen. Dus snel een taxi genomen die ons droog terug brengt.

Morgen weer een dag op pad.