Dag 21 Frankfurt

Deze blogpost is de laatste van deze reis. Na een probleemloze vlucht (wel veel turbulentie) komen we om 6:30 uur aan op de luchthaven van Frankfurt. 

Nog 1 keer spannend, accepteert de Duitse douane onze noodpaspoorten. 

Bij de controle gaat Nicky eerst. De douanebeambte kijkt wat vreemd, maar Nicky mag door. Daarna ga ik en ook ik mag door. Tim en Tom gaan naast elkaar ieder bij een andere beambte (Tim bij dezelfde als Nicky en ik en Tom bij een andere). Tim mag ook door. Het duurt lang voordat Tom komt, dus we kijken even om de hoek en zien dat Tom z'n rijbewijs ook moet laten zien. Dan mag hij ook door, pffff gelukkig. We weten niet waarom Tom z'n rijbewijs moest laten zien, maar het maakt niet uit. We zijn in Duitsland en kunnen nu gewoon naar huis. 

Eerst met de shuttle naar de andere terminal en dan met de hotelshuttle naar onze auto. Het duurt lang voordat de hotelshuttle komt, maar om 9 uur gaan we dan toch echt naar huis. 

De rit is lang en we wisselen 2x in verband met vermoeidheid en dan zijn we thuis en worden we begroet door Dinky en Ziggy. 

Tot de volgende keer weer. 

Dag 20 Hong Kong - Frankfurt

Vandaag is dan toch echt de laatste dag in Hong Kong aangebroken. Vanmorgen kwam er een mail van Tracey (consulaatdame) dat het pakket in Hong Kong is aangekomen. En na het ontbijt gaan we richting een outletcentrum waar Tim graag nog even wil kijken. 

In de metro krijgt Tom de mail dat de documenten op het consulaat zijn en dat we ze tot half 4 kunnen komen ophalen. We twijfelen nog even of we meteen naar het consulaat zullen gaan of toch eerst even naar het outlet. We doen het laatste. 

Het outlet is groot, met hele bekende merken als Calvin Klein, Tommy Hilfiger en Coach, maar de prijzen zijn ook groot. Dus we gaan zonder iets te kopen terug. 

We zijn op tijd terug in de buurt van het consulaat om een teppanyaki lunch te nemen.

De lunch is heerlijk en het is altijd weer een leuke ervaring als ze aan je tafel het eten klaar maken. 

Na de lunch is het tijd om de noodpaspoorten op te halen. De consul-generaal (Mw. Ruigrok) komt nog even kennis maken en ons een veilige terugvlucht te wensen. Ook op het consulaat heeft iedereen erg met ons mee geleefd. Met onze nieuw verworven nooddocumenten gaan we weer op pad. 

Eerst gaan we nog even naar het winkelcentrum waar we de iPads hebben gekocht. Op zoek naar oortjes voor mij (mijn oortjes zaten in het verloren tasje), een iPad Cover voor Tom en nieuwe slotjes voor de koffer. 

We hebben alles vrij snel gevonden en hebben nog tijd over om naar Mongkok te gaan. Een oude wijk, met een aantal straatmarkten. 

Als we aankomen in Mongkok zien een Legostore waar we eerst even gaan kijken. Ook in Hong Kong is de Lego duur. 

Nu op zoek naar de straatmarkten. De eerste die we vinden is niet zo leuk en eigenlijk hebben we wel weer genoeg gelopen. 

Als we wat gaan drinken, lezen we over de Lady Market, die lijkt ons leuker, dus toch nog maar even verder. En inderdaad deze market is veel leuker. We kopen nog wat souveniers voor anderen en verbazen ons over de drukte. Wat een mensenmassa. Als we aan het eind van de markt zijn gaan we met de metro terug naar het hotel. 

In het hotel halen we de bagage en kleden ons om. Dan met de taxi naar het vliegveld. 

Op het vliegveld checken we de bagage en gaan meteen door de douane, omdat we verwachten dat dat wel even tijd neemt. 

En we hadden gelijk, de mensen achter ons in de rij waren niet blij. Maar gelukkig is wel alles in orde en mogen we door. 

We eten snel nog even wat en gaan dan richting de gate. 

Dag 19 Hong Kong

De dag begint zoals gewoonlijk met een mail van het consulaat. Deze keer goed nieuws. Den Haag heeft gisteren de documenten met DHL verstuurd en ze verwachten ze morgen binnen te krijgen. Morgen horen we hoe laat. 

Dat is een goed begin van de dag. Het tweede positieve is dat we, ondanks dat we vanwege de kosten een cityview kamer hadden geboekt, in onze harbourview kamer mogen blijven. Ze leven hier in het hotel ook erg met ons mee. 

Verder krijgen we bericht dat ondanks een uur vertraging (O)ma goed is aangekomen in Dubai.

Vandaag wordt zoals het er nu uit ziet een onbezorgde dag hier in Hong Kong. We gaan naar Chi Lin Nunnery een chinees boeddistisch nonnenklooster. We gaan met de metro. Zo langzamerhand beginnen we al gevorderde metro reizigers te worden. Met een halfuurtje zijn we er. 

Het is een prachtige oase van rust in
een chaotische stad. Mooie donker houten gebouwen en prachtig onderhouden struiken maken het geheel compleet. Het is gebouwd in de traditionele stijl en met de technieken van de Tang-dynastie en dat betekend dat de gebouwen zijn gebouwd op een houten geraamte en zonder gebruik van metalen spijkers. 

Ook de boeddha's hier zijn heel mooi (mogen geen foto's van gemaakt worden). 

Nadat we het hele klooster gezien hebben gaan we nog even naar de tuinen aan de overkant van de weg. Maar het is vandaag zo warm dat we besluiten terug te gaan naar het hotel om even te gaan zwemmen. 

Zo gezegd zo gedaan. Het is heerlijk verkoelend in het water. Ff relaxen. 

Na het zwemmen gaan we om 6 uur richting Victoria Peak. Vanaf het metrostation Central is het nog een stukje lopen naar het Peak Tram station. Als we daar aankomen, staat er echt een enorme rij. Dit gaan we dus niet doen, hoewel we graag met de tram naar boven waren gegaan, is dit toch echt te gek. We besluiten een taxi te nemen. 

Die brengt ons snel naar boven via een "cameron highlands" waardige weg. Eenmaal boven gaan we het 'winkelcentrum' in en op zoek naar het observatiedeck. We vinden al snel een observatiedeck, maar het uitzicht is totaal niet wat we zoeken. We vermoeden dat de taxi ons op de verkeerde plek heeft afgezet.
Het is inmiddels donker, dus foto's van Hong Kong bij daglicht gaat niet meer lukken. Eerst maar eens eten, dan gaan we eens kijken hoe we op de goede plek terecht komen. 
We ontdekken dat de peak echt nog een stuk hoger is, dus we gaan op pad. Als we het winkelcentrum uitlopen zien we een bord waarop staat; Victoria Harbor View op Lvl 3. Dat is het uitzicht waar we naar op zoek zijn. Dus toch maar weer terug het winkelcentrum in. Misschien is er aan de andere kant ook wel een uitkijkpunt. Maar nee we kunnen het gewoon niet vinden.
Tom gaat het maar eens vragen en wat blijkt aan de andere kant van de straat is nóg een winkelcentrum en daar heb je wel een uitzicht over de haven.

We gaan naar de bovenste verdieping van het andere winkelcentrum en kopen een kaartje voor het observatiedeck. Het uitzicht is echt geweldig en het eerste dat we tegen elkaar zeggen is: Jammer dat (O)ma er niet meer is om dit te zien. Wel zijn we blij dat we niet gisteren nog zijn gegaan, want gezien de zoektocht en het feit dat we ook weer op tijd naar deluchthaven moesten was dat wel een haast klus geworden.
Ik verover samen met Tim een plekje voor Tom en Nicky om foto's met het statief te kunnen maken. Het is echt heel druk boven. Maar het lukt ons allemaal om te genieten van het uitzicht en om mooie foto's te maken. 

We nemen na het foto's maken en genieten van het uitzicht een taxi terug naar het metrostation. Deze taxichauffeur denkt dat hij Max Verstappen is ofzo, want hij racet echt naar beneden. Maar ook deze rit overleven we gelukkig.

We gaan met de metro naar de opstapplaats van het hotelbusje, maar als we zien hoe druk het ook daar is, nemen we toch maar een taxi naar het hotel.

Morgen hopelijk de laatste dag.

Dag 18 Hong Kong

Vandaag begint met een tripje naar het consulaat. We hebben om 12 uur een afspraak en dan gaan we beslissen wat we gaan doen.

De dame van het consulaat weet ons te vertellen dat we eigenlijk alleen rechtstreeks naar Frankfurt kunnen vliegen met een LP (Laissez-Passer). Wij hadden zelf bedacht eventueel via Turkije of Servië, maar dat kan ze ons niet garanderen. Rechtstreeks naar Frankfurt is dus onze enige optie of we moeten blijven tot dinsdag en onze Emirates vlucht omzetten.
Het grote rekenen kan beginnen. En al snel blijkt nieuwe rechtstreekse tickets kopen goedkoper is, dan tot dinsdag hier blijven (hotelkosten, tickets omboeken e.d.)
We vertellen de consulaat dame dat we dat doen. Nogmaals vragen we of een LP voor de rechtstreekse vlucht naar Frankfurt geen probleem is. Nee geen probleem Duitsland is EU, dus dat komt goed. Het enige dat zij nu nodig heeft is een boekingsbevestiging en dan moeten we morgenmiddag terugkomen om te tekenen.

We verlaten het consulaat en gaan ergens even koffie drinken en een vlucht boeken. We besluiten niet vrijdagnacht om half 1 te vliegen, maar zaterdag om half 1 's nachts zodat we toch nog een extra dag hebben in Hong Kong en het niet helemaal weggegooid geld is.

Nu de tickets geboekt zijn en de mail naar het consulaat is, kunnen we aan onze shopdag beginnen. We gaan op zoek naar een winkelcentrum waar een broadway is (broadway is een elektronica winkel waar ze vanalles verkopen inclusief iPads).
We willen ook nog naar een teppanyaki restaurant om te lunchen vandaag. 
Maar voordat we gaan lunchen willen eerst wat shoppen. Het winkelcentrum is een behoorlijk stukje lopen en gaandeweg krijgen we toch wel honger, want het is inmiddels 2 uur.
Dan toch maar lunchen voordat we gaan shoppen. Als we bij het restaurant aankomen is het kwart over 2 en is het dicht. De lunch is tot 2 uur....Balen dus.
Dan maar op zoek naar een ander restaurant in de buurt van het winkelcentrum waar we naar toe willen.

We steken een soort Tokyo-achtig kruispunt over en komen bij een restaurantje dat ons wel aanstaat. We lunchen lekker en gaan door naar het winkelcentrum.
Dat we uiteindelijk niet kunnen vinden, maar we vinden wel de broadway.

Binnen worden we vriendelijk geholpen, maar de jongeman zegt niets extra's te kunnen doen als we 3 iPads kopen. Dus gaan we terug naar waar het hotelbusje stopt en gaan daar naar een Broadway. Hier krijgen we in elk geval screenprotectors.

Net op het moment dat we willen betalen enzo, krijgt Tom een verzoek van het consulaat om te bellen.
Het ergste wat er had kunnen gebeuren, gebeurd. We mogen met een LP NIET naar Duitsland vliegen.....ggggggrrrrrrr. Woede, frustratie en wanhoop vechten om voorrang. Tom blijft kalm, hoewel hij van binnen kookt, en praat rustig met de dame van het consulaat. En zegt haar; je had gezegd dat het kon, daarom heb ik deze vlucht geboekt en nu zeg je dat Den Haag het toch niet goedkeurt, maar ik heb de vlucht inmiddels geboekt en betaald. We kunnen nu niet nog een keer iets anders doen, want meer geld hebben we niet.
De dame gaat zich te buiten aan excuses en wil ons graag helpen, maar kan ook niets. Ze gaat nog weer een keer terug naar Den Haag bellen.
Ondertussen belt Tom met Cathay Pacific om te kijken of we nog kosteloos kunnen annuleren. Dat kan niet.....
Langzaam maar zeker worden we echt wanhopig, onze stress bestendigheid en die van de kinderen wordt behoorlijk op de proef gesteld.
Intussen staan ze in de winkel geduldig te wachten tot we zover zijn om te betalen.
Na een half uur worden we opnieuw gevraagd het consulaat te bellen. Eindelijk krijgen we goed nieuws. We krijgen bij hoge uitzondering een noodpaspoort (deze worden eigenlijk niet meer uitgegeven) ipv een LP en zo kunnen we toch naar Duitsland vliegen op zaterdag.
We durven nog niet te hard te juichen. We denken allemaal dat de dame van het consulaat zich zo schuldig heeft gevoeld over de gang van zaken, dat dat de reden is dat we nu toch een noodpaspoort krijgen. Ons maakt het niet uit.
Vrijdagmiddag kunnen we (als DHL geen vertraging heeft) de paspoorten ophalen.

Nu dit allemaal geregeld is, kunnen we de iPads betalen en terug naar het hotel.
Daar betrekken we onze nieuwe kamer en gaan in het restaurant iets eten.

Om 8 uur willen we de laser show in de haven gaan bekijken. We lopen een heel eind richting de stad, maar door allerlei werkzaamheden kunnen we niet aan het water komen. Dus we kunnen er niet veel van zien. Het zit ons niet mee vandaag.

Terug in het hotel pakt (O)ma haar koffer verder in en maken wij ons klaar om haar naar het vliegveld te brengen.

De rit naar het vliegveld is een soort dodenrit. De taxichauffeur slingert over de weg, kan zijn baan niet houden, geeft hortend en stotend gas en blijkt ook nog eens zijn lichten niet aan te hebben. Gelukkig komen we heelhuids aan.

Inchecken verloopt soepeltjes en we zwaaien (O)ma uit als ze achter de douane verdwijnt. Goede vlucht en we vonden het heel gezellig dat je erbij was.

Morgen onze eerste extra dag in Hong Kong.

Dag 17 Hong Kong

Om 9 uur staan we klaar om weg te gaan. Tom heeft een mail van het consulaat, dat Den Haag geen Laissez-passer wil afgeven, omdat Dubai dat niet erkent. Tom stuurt de mail van Emirates door waarin staat dat het geen probleem is voor Dubai. Hopelijk gaat Den Haag akkoord. 

We laten het de pret niet drukken en gaan op weg. Eerst een stukje lopen naar Hung Hom Station voor de metro. Op het station ontbijten we. 

Na het ontbijt gaan we van Hung Hom naar  Sha Tin en vandaar begint de klim naar de tempel. 

Het is even zoeken voordat we de trappen gevonden hebben, want ze zitten verstopt tussen een groot gebouw en een boedistische begraafplaats. 

Langs de zijkant van de weg (trappen) omhoog staan echt duizenden boeddha's. Het zijn allemaal verschillende. We gaan langzaam omhoog, het is echt een hele klim en het is heel warm. En nu begrijpen we allemaal hoe zwaar de opdracht in 'wie is de mol' 2014 eigenlijk was. 

 Eenmaal boven is een mooi onderhouden tempel met een prachtig plein. We puffen uit en drinken wat. Tom en Nicky besluiten nog een stukje verder omhoog te gaan. De rest blijft beneden. 

Als Tom en Nicky weer terug zijn, gaan we via een andere weg naar beneden. Die weg is in plaats van langs alle boeddha's, door de wijk (of achterbuurt, we weten het niet precies). Uiteindelijk komen we wel bij het metrostation uit, dus dat is goed.
















Ondertussen heeft Tom bericht gekregen van het Nederlandse Consulaat, Den Haag wil geen laissez-passer afgeven, omdat de Verenigde Emiraten dat document niet erkent. Zelfs met de bevestiging van Emirates Airlines gaat het feest niet door. Dit is wel een domper van jewelste. 

We proberen onze dag toch voort te zetten en gaan naar Ngong Ping 360 een kabelbaan naar Tian Tan Buddha en Po Lin Monastery. De kabelbaan naar boven heeft een glazen bodem en de rit van 25 minuten is echt prachtig. Eenmaal boven komen we in een toeristisch dorp uit, het lijkt wel een soort Disneyland straatje. We lopen door richting de Big Buddha over een mooi plein met koeien (!). Tim knuffelt nog even met een koe.

Als we bij de grote boeddha aankomen, zien we dat die nog heel veel trappen op is, dus Nicky en Tim gaan naar boven, de oudjes blijven beneden (genoeg trap gelopen). Terwijl we beneden wachten, belt Tom met het consulaat of het definitief is dat het niet gaat lukken met het laissez-passer.

Tom belt naar verschillende instantie in Nederland, maar we mogen niet via Dubai terug met een laissez-passer. Dus we moeten eens even heel goed nadenken wat we moeten cq. kunnen doen, want als we moeten wachten op een paspoort kunnen we pas maandag/dinsdag naar huis. Het wordt een avondje puzzelen en toch kunnen we nog niet echt iets beslissen voordat we weten hoe lang de 'nood' documenten gaan duren. Al met al gaat dit verlies een hoop geld kosten.

Gelukkig hebben we wel een hele leuke dag in Hong Kong gehad, we hebben veel mooie dingen gezien.

Morgen naar het consulaat en shoppen en dan zien we wel weer verder.

Dag 16 Hong Kong

De ochtend brengen we door met, ontbijten, terug naar de luchthaven, aangifte doen en door naar het consulaat voor nieuwe reisdocumenten, want het tasje is niet gevonden. 

Op de luchthaven worden we nog getrakteerd op de Chinese uitvoering van Grease. Dat verlicht de pijn iets. 

Eenmaal bij het consulaat krijgen we een aantal formulieren mee, die ingevuld moeten worden en we moeten pasfoto's laten maken. We worden naar een winkelcentrum aan de overkant gestuurd voor de foto's. En terwijl we wachten op de foto's eten we lunch en vullen we de formulieren in. 

Terug bij het consulaat raden ze ons aan om een laissez-passer aan te vragen, want een paspoort duurt te lang. We informeren even bij Emirates of dat problemen oplevert bij het inchecken richting Dubai. Zij verzekeren ons dat het geen probleem is. Ze bevestigen het per e-mail. Gelukkig. 

Om half 4 zijn we terug in het hotel, eindelijk is alles geregeld. Woensdag om 12 uur kunnen we onze laissez-passer ophalen. En dan moeten we in Nederland nieuwe paspoorten aanvragen. 

Terug in het hotel gaan we even zwemmen en bekijken wat we vanavond gaan doen. 

We besluiten naar de Nightmarket in Temple Street te gaan. Het zwembad is trouwens prachtig en groot. We zwemmen wat om af te koelen. 

Rond 6 uur gaan we met het hotelbusje naar Tsim Sha Tsui station en vandaar is het nog een kwartiertje lopen naar de Nightmarket. 

Op weg er naar toe lopen we door een winkelstraat, fel verlicht en vol met high-end en low-end winkels naast elkaar. 

De Nightmarket zelf is leuk en druk en erg warm, omdat alle kraampjes hutjemutje staan en er dus totaal geen wind tussendoor kan. Het is net alsof we in een levende 'mini-in-the-box' terecht zijn gekomen. Heel leuk. We eten ook ergens in een eetgelegenheid in de straat. Weer zo'n restaurant waar alleen maar locals zitten. En wat is het eten daar toch zoveel lekkerder dan in een 'echt' restaurant. 

Als we aan het eind zijn lopen we via de grote winkelstraat terug naar de bushalte. Onderweg zien we wel al het enorme winkelcentrum waar we woensdag naar toe willen (29(!) verdiepingen). 

Rond 11 uur zijn we terug in de hotelkamer. Nicky en Tom gaan nog even foto's in de haven maken (tegenover ons hotel). 

Morgen gaan we sight seeing Hong Kong doen.